Cristina
de Pizan nace no ano 1364 en Venécia. Á idade de catro
anos traslada-se co seu pai, nomeado embaixador da República veneciana
na Franza, á corte de Carlos V de Valois. Este príncipe, que soubo
sortear a influéncia dos coengos da Sorbona, rodeara-se de humanistas
seglares. Cristina cria-se neste ambiente mentres explora e le os libros da
“Bibliothéque Royale”.
Casa aos quince anos cun notário real. Dez anos despois o seu marido
falece ficando ela ao coidado dos seus tres fillos. Adica-se profisionalmente
ao ofício intelectual para poder manter economicamente a sua família.
É a primeira muller en facer isto.
Publica-se a sua obra poética entre os anos 1390 e 1400 (baladas, epístolas...)
A partir dese momento e até o ano 1410 escrebe prosa (temas políticos
que abordan a ética social do estado: paz civil, ben estar, relixión,
xustiza social...).
A sua obra máis coñecida, A cidade das damas, é considerada
unha anticipación do feminismo moderno. Neste libro cultiva a poesia,
a história e trata distintos temas moralizantes (a violación,
a igualdade de sexos, o aceso das mulleres ao coñecimento...). conclue,
baseando-se na natureza e na experiéncia feminina, propondo un mundo
de mulleres.
Cristina de Pizán falece en Paris no ano 1430.
|